poniedziałek
27 sty[Res Rhetorica] „Kategoria miejsca w XVIII-wiecznych listach miłosnych”
[Res Rhetorica] O tym, że Polacy przez wieki celowali w sztuce epistolarnej, raczej naszych Czytelników nie trzeba przekonywać. A jak pisali Radziwiłłowie? „Jam tu dnia wczorajszego (…) stanęła z wielkim umartwieniem, widząc Białą ogołoconą z bytności Pana swego, który że jest jej ozdobą, wszystko się smutno w Twojej odległości widzi, osobliwie mnie, która jak ryba bez wody, tak bez Twojej przytomności prawie obumieram”, to Magdalena z Czapskich Radziwiłłowa w liście do męża, Hieronima. Między innymi jej listy posłużyły mgr Klaudii Elżbiecie Łachacz do analizy strategie opisu miejsc przedstawionych w XVIII-wiecznych listach. Zapraszamy do lektury artykułu w najnowszym numerze „Res Rhetorica”:
Abstrakt
Artykuł przedstawia strategie opisu miejsc przyjęte w listach do mężów przez kobiety z kręgu XVIII-wiecznych Radziwiłłów: Franciszkę Urszulę z Wiśniowieckich, Magdalenę z Czapskich oraz Anielę z Miączyńskich. Analiza skupia się na takim charakterze opisów miejsc, który zbliża nadawczynie do uzyskania określonego celu: zmotywowania męża do szybszego powrotu do domu (czyli Nieświeża w przypadku Franciszki Urszuli i Białej w przypadku Magdaleny oraz Anieli). Miejsca te zostają skategoryzowane według pełnionej funkcji. Autorka dowodzi, że skupienie uwagi na opisach miejsc – kategoriach nieanalizowanych dotychczas przez pryzmat funkcji perswazyjnej – okazuje się wzbogacające dla badań nad listem jako formą wysoce zretoryzowaną.
(fot. Pixabay)