[Res Rhetorica] „It is More than a Bunch of Numbers: Trauma, Voicing and Identity in Jennifer Chow’s the 228 Legacy”

Artykuł omawia powieść Jennifer Chow The 228 Legacy z 2013 r., ukazując związki mało znanej historii masakry 228 z opowieścią o głęboko skrywanych sekretach rodzinnych. Na początku artykułu przedstawiono ewolucję teorii i literatury traumy, wskazując na ich przydatność w procesach godzenia się, utrwalania pamięci i konstruowania tożsamości. Tło teoretyczne pozwala przyjąć analityczny punkt odniesienia w stosunku do tego, jak Chow innowacyjnie łączy pojedyncze wątki narracyjne bohaterów, aby na przykładzie rodziny Lu odzwierciedlić wielopokoleniowy wpływ traumy i przedstawić proces uzdrawiania, oraz pokazuje związki między naruszaniem ciszy wokół traumy, a pamięcią i tożsamością. Analiza wykazuje też, jak historia przetrwania głównej bohaterki – Silk – jest zapowiedzią przetrwania historii społeczności. Powieść nie tylko przypomina koszmar 228, ale także przedstawia traumatyczne doświadczenia jednostek jako element tajwańskiego dziedzictwa kształtującego tożsamości Amerykanów pochodzących z Tajwanu. Przez wzgląd na innowacyjność form narracyjnych powieści Chow, jej dorobek należy uznać za ważny w kontekście literatury azjatycko-amerykańskiej, literatury diasporycznej i literatury traumy.

Czytaj artykuł: https://resrhetorica.com/index.php/RR/article/view/535/281.

 

Artykuł pochodzi z „Res Rhetorica”, Vol 7, No 4 (2020), pt. Rhetoric of Silence in American Studies/Retoryka ciszy – perspektywa amerykanistyczna.

Redaktorki numeru: Katarzyna Molek-Kozakowska, Klara Szmańko.

Zobacz cały numer: https://www.resrhetorica.com

 

(fot. jenniferjchow.com)