[Res Rhetorica] „’Musiało tak być, bo bez tego by nie było nic’. Językowe środki perswazji w relacjach wspomnieniowych z Archiwum Historii Mówionej Muzeum Powstania Warszawskiego (na wybranych przykładach)”
 /  RR: polecane artykuły / [Res Rhetorica] „’Musiało tak być, bo bez tego by nie było nic’. Językowe środki perswazji w relacjach wspomnieniowych z Archiwum Historii Mówionej Muzeum Powstania Warszawskiego (na wybranych przykładach)”
[Res Rhetorica] „’Musiało tak być, bo bez tego by nie było nic’. Językowe środki perswazji w relacjach wspomnieniowych z Archiwum Historii Mówionej Muzeum Powstania Warszawskiego (na wybranych przykładach)”

[Res Rhetorica] „’Musiało tak być, bo bez tego by nie było nic’. Językowe środki perswazji w relacjach wspomnieniowych z Archiwum Historii Mówionej Muzeum Powstania Warszawskiego (na wybranych przykładach)”

W niniejszym artykule przedmiotem naszego zainteresowania uczyniłyśmy wypowiedzi samych świadków [Powstania Warszawskiego – red.] – piszą dr Beata Duda i dr Ewa Ficek z Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. – Na podstawie oglądu i interpretacji wyników, jakie zostały pozyskane z korpusu, udało się ustalić charakterystyczny dla badanego zbioru repertuar zabiegów retorycznych i mechanizmów stosowanych przez świadków historii; opisujemy je w dalszej części opracowania.
Abstrakt

Przedmiotem artykułu są mechanizmy i wybrane gramatyczno-leksykalne środki perswazji językowej dominujące w narracjach wspomnieniowych świadków powstania warszawskiego. Materiał badawczy stanowi ponad 3400 wywiadów utrwalonych w postaci transkrypcji i opracowanych w ramach projektu pn. Archiwum Historii Mówionej Muzeum Powstania Warszawskiego. Teoretyczno-metodologiczne zaplecze analiz to założenia lingwistyki pamięci, czerpiącej m.in. z ustaleń stylistyki i retoryki, oraz lingwistyki korpusowej. W analizach skorzystano również z rozróżnienia mechanizmów, za pomocą których realizuje się funkcja perswazyjna, autorstwa Stanisława Barańczaka. Przeprowadzone badania, wypełniające lukę w dociekaniach sprofilowanych pamięcioznawczo pozwalają stwierdzić, że narracja historyczna może być postrzegana jako struktura retoryczna, a poznanie przeszłości polega na jej konstruowaniu, w czym decydującą rolę odgrywa język.

 

Artykuł pochodzi z „Res Rhetorica”, Vol 10, No 1 (2024), pt. Retoryka (nie)pamięci/Rhetoric of remembrance/oblivion.

Redaktorzy numeru: Marek Jeziński, Anna M. Kiełbiewska

Zobacz cały numer: https://resrhetorica.com/index.php/RR/issue/view/39

 

(fot. Pixabay)

POLSKIE TOWARZYSTWO RETORYCZNE

Jako członkowie Towarzystwa reprezentujemy bardzo różne dyscypliny (m.in.: polonistykę, filologię klasyczną, neofilologię, językoznawstwo, historię, filozofię, socjologię). Są wśród nas doświadczeni badacze, jak i początkujący pracownicy nauki. Są teoretycy i praktycy, wykładowcy akademiccy, nauczyciele szkół średnich, pracownicy działów PR, logopedzi, specjaliści w dziedzinie komunikacji.

Subskrybuj newsletter

Subskrybując newsletter wyrażasz zgodę na przetwarzanie Twoich danych osobowych przez Polskie Towarzystwo Retoryczne (ul. Oboźna 8; 00-332 Warszawa) w celu otrzymywania informacji o działalności naukowej PTR. W każdej chwili przysługuje Ci prawo wglądu do Twoich danych oraz cofnięcia wyrażonej zgody.

KONTAKT

Ul. Krakowskie Przedmieście 26/28
00-927 Warszawa
(Instytut Polonistyki Stosowanej UW)

retoryka.ptr@gmail.com

Skip to content