sobota
12 marDydaktyka i retoryka na chorwackiej konferencji RHEFINE
Po długiej pandemicznej przerwie Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych Uniwersytetu w Zagrzebiu powitał w swoich progach badaczy i praktyków retoryki na międzynarodowej konferencji pt. Rhetorical Research and Didactics, która została zorganizowana przez chorwacki zespół w ramach projektu RHEFINE (Erasmus+).
Konferencja zgromadziła kilkudziesięciu badaczy, którzy podczas czterech sesji w 18 prelekcjach w formie hybrydowej przedstawiali zagadnienia naukowe i praktyczne związane z nauczaniem dydaktyki, szczególnie na poziomie akademickim. Konferencję uświetniły dwa wykłady zaproszonych badaczy retoryki: Krisa Ruttena z Uniwersytetu w Gandawie (wykład pt. „The rhetoric of cultural literacy”) oraz Gabrijeli Kišiček z Uniwersytetu w Zagrzebiu (wystąpienie pt. „Speech delivery in rhetorical scholarship: A Historical Overview”).
Ponadto dwudniowe spotkanie akademików było okazją do dyskusji nad programem studiów retorycznych, który mógłby być współprowadzony przez europejskie uniwersytety. Uczestnicy wzięli udział również w jednym z trojga warsztatów, a także rozmawiali w „klubie książki” na temat retorycznych lektur, które uważają za ważne dla nich samych z perspektywy badawczej oraz użyteczne z dydaktycznego punktu widzenia.
Więcej o konferencji i projekcie RHEFINE tutaj.
RHEFINE to dwuletnie partnerstwo strategiczne w dziedzinie szkolnictwa wyższego, utworzone w ramach akcji KA2 Erasmus+. Koordynatorem projektu jest Pracownia Retoryki Stosowanej (Uniwersytet Warszawski), a partnerami Zakład Fonetyki (Uniwersytet Zagrzebski, Chorwacja) i Instytut Retoryki i Komunikacji (Bułgaria).
Celem RHEFINE jest wprowadzenie nowych metod nauczania retoryki na poziomie akademickim. W projekcie biorą udział studenci studiów pierwszego, drugiego i trzeciego stopnia oraz nauczyciele akademiccy, ale z rezultatów będą mogli także skorzystać uczniowie i nauczyciele szkół licealnych oraz organizacje pozarządowe. Działania RHEFINE koncentrują się na trzech obszarach:
- Zapewnienie lepszych materiałów i warunków nauki. Oznacza to stworzenie nowych programów studiów, lepiej dostosowanych do potrzeb studentów i rynku pracy, wprowadzenie nowych metod nauczania, napisanie podręczników, którym towarzyszyć będą materiały online oraz zaproponowanie elastycznych form uczenia się i nauczania (w tym nauczania online i hybrydowego);
- Zaproponowanie metod radzenia sobie z lukami w umiejętnościach i poszerzanie kompetencji studentów. Oznacza to włączanie studentów w projekty badawcze, prowadzenie „research based learning” i stwarzanie okazji do ćwiczenia takich umiejętności jak analizowania i rozwiazywanie problemów, praca w zespole, komunikacja naukowa, zarządzanie konfliktami. Ważne jest także rozwijanie empatii i „retorycznej wrażliwości”;
- Rozwijanie kompetencji nauczycieli akademickich. Oznacza to stworzenie przestrzeni do dyskusji, prezentowania nowych rozwiązań, dzielenia się refleksjami dotyczącymi nowych metod nauczania, zdobywanie kompetencji związanych z otwartą nauką, zarządzaniem konfliktami, negocjacjami.