[Res Rhetorica] „Rhetoric in Digital Communication: Merging Tradition with Modernity”

O retoryce cyfrowej jako aliansie tradycji z nowoczesnością pisze dr Anna Bendrat. Zapraszamy do lektury!

Abstrakt

Looking into the definition of rhetoric in the digital space, one often encounters the view that rhetoric is too remote or too “ancient” to be used as a conceptual, theoretical or practical framework for researching digital media. However, a substantial body of contemporary media research applies the theory of rhetoric, using a modern conceptual apparatus (e.g. cognitive theories of metaphor). Based on Kenneth Burke’s model of the pentad, the article aims to show that media messages in the digital environment are based on the notion of the rhetorical situation and demonstrate that the rhetorical apparatus has a crucial role in discerning the ways to modify
the discourse space in human-computer-human communication. The source of modification in the traditional model of a rhetorical situation is the interactive nature of communication in digital media and the fact that the recipient [agent a] is bestowed with the role of an active participant who can influence the content of the message. Thanks to the use of the rhetorical model of pentad, the argument goes that in contrast to traditional media, modifications in the model act 1 → agent → agency → act 2 are possible and they result from the inclusion of external participants [agent b] and changes in the ontological status of the digital medium from the role of an intermediary to an active participant in the communication process [agent c].

Poszukując definicji retoryki w przestrzeni cyfrowej, często napotyka się na pogląd, iż retoryka jest pojęciem zbyt odległym, by nie powiedzieć „starożytnym”, aby mogła posłużyć jako rama koncepcyjna, teoretyczna lub praktyczna do badania mediów cyfrowych. Tymczasem wiele współczesnych badań w dziedzinie medioznawstwa korzysta z teorii retoryki, używając uwspółcześnionego aparatu pojęciowego (np. kognitywne teorie metafory). Bazując na modelu pentady Kennetha Burke’a, Autorka ukazuje, jak przekazy medialne w środowisku cyfrowym odnoszą się do pojęcia sytuacji retorycznej i jak kluczowa jest rola aparatu retorycznego w odczytywaniu sposobów modyfikowania przestrzeni dyskursu w komunikacji na linii człowiek-komputer-człowiek. Źródłem modyfikacji w tradycyjnym modelu sytuacji retorycznej jest interakcyjny charakter komunikacji w mediach cyfrowych i nadanie odbiorcy [agent a] roli odbiorcy aktywnego, który może wpłynąć na treść przekazu. Dzięki zastosowaniu retorycznego modelu pentady, w artykule wykazano, iż w przeciwieństwie do mediów tradycyjnych, w modelu act 1 → agent → agency → act 2 możliwe są modyfikacje wynikające między innymi z włączenia się w proces uczestników zewnętrznych [agent b] oraz zmiany statusu ontologicznego medium cyfrowego z roli pośrednika na aktywnego uczestnika procesu komunikacji [agent c].

Czytaj artykuł: https://resrhetorica.com/index.php/RR/article/view/358

Zobacz cały numer vol 6, No 3 (2019): Retoryka i pieniądze/Rhetoric and Money: https://resrhetorica.com/index.php/RR/issue/view/20

fot. https://flic.kr/p/FQ7nvq