Coaching i manifesty: co mają wspólnego?

Zawsze z dużą satysfakcją informujemy o sukcesach naszych członków. Tym razem doszły do nas słuchy o dwóch publikacjach.

Michał Mokrzan z Uniwersytetu Wrocławskiego wydał monografię  pt. Klasa, kapitał i coaching w dobie późnego kapitalizmu. Perswazja neoliberalnego urządzania, a Marcin Styszyński z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu opublikował książkę pt. Środki retoryczne w manifestach organizacji Al-Kaida i Państwo Islamskie. Gratulujemy!

***

O monografii

Przedmiotem podejmowanych w monografii analiz jest splot „klasy–kapitału–coachingu”, który jest rozpatrywany w kontekście procesu rozpowszechniania się w dobie późnego kapitalizmu idei przedsiębiorczości, odpowiedzialności indywidualnej oraz uekonomicznienia stosunków nieekonomicznych. Coaching – rozumiany jako materializacja neoliberalnych technologii urządzania – jest praktyką materialno-symboliczną zachęcającą członków wyższych klas średnich w Polsce do podejmowania prób rozwijania form kapitału emocjonalnego (samoświadomości, postaw przedsiębiorczości i odpowiedzialności, pewności siebie oraz poczucia własnej wartości, odporności psychicznej i umiejętności zarządzania emocjami) w celu radzenia sobie z wyzwaniami stawianymi przez kapitalizm. Członkowie wyższych klas średnich, biorący udział w prowadzonych przez autora badaniach etnograficznych, budują tożsamość klasową w procesie afektywnej pracy nad sobą, inicjowanej w coachingu, która wypływa z potrzeby zyskania i/lub poszerzenia wymienionych wyżej dyspozycji emocjonalno-kognitywnych. Coaching jest narzędziem zarówno tę potrzebę zaspokajającym, jak i ją produkującym. Jest on mechanizmem konstruującym neoliberalne podmioty wyższych klas średnich, wyposażającym je nie tylko w kapitał emocjonalny, lecz także kategorie, na podstawie których sami działają i myślą o sobie oraz otaczającym świecie. Książka dowodzi, że pracę coachingową odpowiedzialną za wytwarzanie neoliberalnych podmiotów wyższych klas średnich konstytuuje mechanizm retoryczny i polityczny, który dookreśla etykieta stanowiąca także drugi człon tytułu monografii: perswazja neoliberalnego urządzania.

O monografii

Książka prezentuje spójny model retoryki polityczno-religijnej wykorzystywanej w manifestach organizacji Al-Kaida i Państwo Islamskie, które odwołują się w kampanii wizerunkowej i agitacyjnej do norm klasycznej, arabskiej sztuki oratorskiej oraz zasad dyskursu liturgicznego.

Na podstawie analizy licznych materiałów propagandowych publikowanych przez wymienione ugrupowania Autor dowodzi, że obie organizacje stosują różne metody komunikacji językowej uwzględniającej zarówno tradycyjną formę dyskursu, jak i nowatorskie rozwiązania w postaci retoryki wizualnej oraz mediów społecznościowych. Rozważania ilustrowane są bogatym materiałem źródłowym, a pracę opatrzono szczegółowym indeksem osobowym.

Zachęcamy pozostałych członków do przesyłania informacji o publikacjach, wydarzeniach naukowych i popularyzatorskich oraz innych osiągnięciach związanych z retoryką. Poznajmy swój potencjał!