środa
7 lut[Res Rhetorica] „A Rhetoric of Cooperation: How Swedish parties argued in parliament 2015 and 2016 after the migration agreement”
Powszechnie uważa się, że Szwecja charakteryzuje się wysokim stopniem orientacji na konsensus. Jednym z niedawnych przykładów jest pandemia Covid-19, kiedy szwedzka kultura konsensusu została podkreślona na arenie międzynarodowej jako przykład innego sposobu podejmowania decyzji i komunikowania się. Wysoką orientację na konsensus i współpracę przypisuje się m.in. charakterowi rządów mniejszościowych, które są najpowszechniejszą formą rządów w Szwecji – zauważa Rebecca Kiderlen z Uniwersytetu w Tybindze (Niemcy).
Abstrakt
W artykule przedstawiona jest analiza toposów występujących w debatach parlamentarnych z lat 2015–2016 w Szwecji i Niemczech, poświęconych polityce azylowej ww. państw. Celem tego badania porównawczego jest wyłonienie toposów oraz scharakteryzowanie argumentacji politycznej skupionej wokół kwestii migracyjnej. Tę argumentację cechuje w większym stopniu charakter proceduralny niż merytoryczny, co ma związek z kontekstem politycznym, a więc układem sił konkurencyjnych partii. Wydaje się, że szczególnie w przypadku Szwecji w debacie parlamentarnej strony kładą nacisk na konsensu i kooperację. Wynikać zaś to może z faktu, że w tym kraju – jak również ogólnie w krajach Skandynawii – rządy mają charakter mniejszościowy, co sprzyja retoryce współpracy.
Czytaj artykuł: https://resrhetorica.com/index.php/RR/article/view/775/430.
Artykuł pochodzi z „Res Rhetorica”, Vol 10, No 4 (2023), pt. Retoryka w Skandynawii/Rhetoric in Scandinavia.
Redaktorzy numeru: Ewa Modrzejewska, Tommy Bruhn, Lisa S. Villadsen
Zobacz cały numer: https://resrhetorica.com/index.php/RR
(fot. Pixabay/geralt)