czwartek
2 mar[Res Rhetorica] „Inventing local rhetorics: Towards a topographic critical praxis”
Pojęcie lokalności pojawia się w krytyce retorycznej lub retoryce krytycznej, wskazując na statyczną i ograniczoną przestrzeń kontekstu sytuacji retorycznych lub lokalność, w której dyskurs wyłania się i rezonuje w społecznościach lokalnych – pisze Pamela Pietrucci w artykule „Retoryki lokalne: Propozycja topograficznej praktyki krytycznej”.
Abstrakt
Niniejszy esej proponuje przyjęcie pluralistycznej koncepcji „lokalnych retoryk”. Tradycyjne ujęcia lokalności zwykle poprzestają na traktowaniu jej jako płaskiej przestrzeni lub tła sytuacyjnego dla retoryki lub dyskursu, a w najlepszym przypadku jako wymiaru kontekstu wpisanego w model sytuacji retorycznej. Historia użycia terminu „lokalny” – z jego konotacją stałości, nieruchomości, dookreślenia przestrzennego – przyczyniła się do zaniedbania rozważań teoretycznych z jego użyciem w badaniach retorycznych. A tymczasem użycie „lokalności” w praktyce retorycznej rozwinęło się zgodnie ze zwrotem ku metodologiom terenowym. Opierając się na pracach terenowych na temat retoryczności miejsc katastrof w celu zapoczątkowania refleksji teoretycznej, niniejsze studium proponuje konceptualizację retoryk lokalnych, która jest konstytuowana przez wiele ontologii i teorii retorycznych. W eseju omawia się podejście retoryczno-topograficzne jako orientację metodologiczną, która może integrować istniejące teoretyczne i metodologiczne ścieżki dociekań na temat wielowymiarowej retoryczności tego, co lokalne.
Czytaj artykuł: https://resrhetorica.com/index.php/RR/article/view/664/375.
Artykuł pochodzi z „Res Rhetorica”, Vol 9, No 4 (2022), pt. Aktualne kierunki w badaniach retorycznych/Current developments in rhetorical studies.
Redaktorki numeru: Katarzyna Molek-Kozakowska, Agnieszka Kampka
Zobacz cały numer: https://resrhetorica.com
(fot. Pixabay/dapple-designers)