wtorek
7 maj[Res Rhetorica] „Retoryka wykluczenia a retoryka uwiarygodnienia: 'prawdziwi Polacy’ w dyskursie parlamentarnym”
Rozróżnienie na „swoich” i „obcych” jest dla władzy narzędziem kształtowania tożsamości narodowej poprzez określenie granic przynależności i wykluczenia. Celem badania była analiza definiowania wyrażenia prawdziwi Polacy w przemówieniach w Sejmie. Analiza została przeprowadzona na stworzonym korpusie przemówień sejmowych z lat 1989-2023, składającym się z ponad 291 tys. wystąpień z obrad plenarnych. Badanie kontekstu przywołania wyrażenia prawdziwi Polacy, towarzyszących mu emocji, typu budowania opozycji między „prawdziwymi Polakami” a resztą narodu, w połączeniu z analizą zastosowanych toposów (loci), pozwoliło na wysunięcie wniosków dotyczących politycznych intencji posługiwania się tym wyrażeniem, które interpretujemy w kategoriach „retoryki wykluczenia” i „retoryki uwiarygodnienia”. Poprzez zastosowanie tej perspektywy, wyniki badania rzucają nowe światło na uniwersalne mechanizmy konstruowania tożsamości narodowej w dyskursie publicznym, ukazując, jak klasyczne schematy argumen-tacyjne adaptowane są do współczesnych debat politycznych.
Czytaj artykuł: https://resrhetorica.com/index.php/RR/article/view/799/434.
Artykuł pochodzi z „Res Rhetorica”, Vol 10, No 1 (2024), pt. Retoryka (nie)pamięci/Rhetoric of remembrance/oblivion.
Redaktorzy numeru: Marek Jeziński, Anna M. Kiełbiewska
Zobacz cały numer: https://resrhetorica.com/index.php/RR/issue/view/39
(fot. Pixabay)